Łowiectwo, jedno z najstarszych zajęć człowieka, ma swoje korzenie sięgające tysiąclecia wstecz. Od zawsze spełniało ważne funkcje społeczne, zarówno te o charakterze praktycznym – jak dostarczanie jedzenia czy surowców – jak i symboliczne, pełniąc na przykład rolę elementu obrzędu inicjacyjnego. Nic więc dziwnego, że od wieków również i literatura nawiązuje do tematyki myśliwskiej. Teraz Klub Miłośników Języka i Literatury Łowieckiej postanowił zgromadzić i upowszechnić najpiękniejsze strofy polujące.
Celem Klubu Miłośników Języka i Literatury Łowieckiej jest odkrywanie, badanie i promowanie dziedzictwa języka oraz literatury związanej z myślistwem. W ramach działalności instytucji organizowane są spotkania, warsztaty oraz konkursy literackie inspirowane ową tematyką. Czołówka tych spotkań stawia sobie za cel przywrócenie zapomnianej lub rzadko eksponowanej twórczości.
Współcześnie łowiectwo jest coraz rzadziej przedstawiane jako element poezji, dlatego Klub postanowił przywrócić jego piękno we współczesnej literaturze. Słowa takie, jak „róg myśliwski”, „kusza” czy „żbik” znikają jednak nie tylko z literatury, ale i języka codziennego.
„Chcemy pokazać bogactwo słownictwa łowieckiego oraz wprowadzić je do codziennego języka. Jesteśmy przekonani, że takie działania ożywią kultury naszego kraju i przyciągną nowe rzesze miłośników tego tematu – zarówno pasjonatów łowiectwa, jak i sztuki poetyckiej.” – tłumaczy jeden z członków Klubu.
W ramach działań promujących, Klub prowadzi warsztaty dla dzieci i młodzieży, przygotowuje też wystawy ilustrujące świat łowiectwa w literaturze. Wszystko po to, by zapoznać młodsze pokolenia z pięknem polskiego języka oraz polowaniami jako źródłem wielkiej inspiracji.
Literatura myśliwska ma w Polsce również swoją długą i bogatą tradycję, sięgającą wieków XVI czy XVII. Choć dziś niektórzy uznawaliby ten rodzaj twórczości za kontrowersyjny, z punktu widzenia historycznego był częstą praktyką wśród twórców wysokiej rangi. Poezja łowiecka zawsze niosła wartości estetyczne oraz teksty pełne wszechstronności, mądrości i emocji.
Przypomnijmy choćby Stanisława Grochowiaka i jego dzieło „Łowiectwo myśli”, gdzie w sposób liryczny opisany jest uczestnik polowania i przyroda. Inni twórcy, tacy jak Ignacy Krasicki czy Adam Mickiewicz, również czerpali z tej tematyki, wprowadzając język łowiecki do swoich utworów.
Wspieranie tradycji literackich opartych na łowiectwie to ważne zadanie Klubu Miłośników Języka i Literatury Łowieckiej. To przede wszystkim upamiętnienie nie tylko dawnych mistrzów pióra, ale także uhonorowanie zawodu myśliwego oraz przywrócenie symboliki tego rodzaju twórczości. Z pewnością warto poznać te strofy myśliwskie, gdyż stanowią one zaskakujące bogactwo literackie ukryte przed naszymi oczami.
Łowiectwo to nie tylko pasja, ale też dziedzina sztuki, której od wieków towarzyszą utwory poetyckie związane z przyrodą, przygoda i braterstwem myśliwych. Klub Miłośników Języka i Literatury Łowieckiej (KMJiLŁ) to grupa entuzjastów z Polski, którzy z pasją zgłębiają tę kulturową dziedzinę i dzielą się swoją wiedzą z szerokim kręgiem odbiorców.
Jeden z ostatnich projektów KMJiLŁ, „Strofy myśliwskie”, ma na celu przybliżenie światu literackiemu polskiej tradycji łowieckiej poprzez wybór oraz prezentację najpiękniejszych wierszy nawiązujących do tematyki łowieckiej. Antologia obejmuje utwory zarówno polskich klasyków, jak i współczesnych poetów-amatorów.
Historia myśliwskiej poezji w Polsce sięga czasów Kazimierza Wielkiego, a jej najważniejsze dzieło to „Pieśń o łowach” Mikołaj Reja z 1547 roku. To właśnie w tym utworze po raz pierwszy odnajdujemy zwrot „chwała łowów myśliwych”, który przetrwał w polskiej literaturze aż do dnia dzisiejszego, a także wprowadził nurt łowiecki do kanonu polskiej literatury. Wiek XVI to również okres twórczości Jana Kochanowskiego, który w swoim „Pieśń XXIV” również sięga ływów i opiewa cud natury.
Polska tradycja myśliwskiej poezji przenikała przez kolejne wieki kulturę narodową, przeradzając się w niezwykle ważny segment naszego dziedzictwa. Dobrze obrazują to nie tylko utwory znanych twórców, tacy jak Juliusz Słowacki, Adam Mickiewicz czy Wisława Szymborska, ale także lokalnych bardów – znanych przede wszystkim w środowisku myśliwskim. Podobną funkcję pełnią współcześni poeci-amatorzy związani z łowiectwem, którzy tworzą nowele, humoreski czy reportaże opisujące swoje pasje.
Projekt „Strofy myśliwskie” ma na celu nie tylko uwiecznienie bogatej tradycji łowieckiej poezji, ale także promowanie wartości związanych z poszanowaniem przyrody oraz dbalością o ekosystem i bioróżnorodność. Poeci-myśliwi pokazują, że kontakt z przyrodą jest źródłem inspiracji nie tylko dla malarskiej czy filmowej sztuki, ale też dla literatury, która od wieków próbuje uchwycić ducha towarzyszącego polowaniom.
Klub Miłośników Języka i Literatury Łowieckiej już teraz zaprasza do zapoznania się z wyborem utworów znanych oraz mniej znanych poetów polskich, które stanowią jakże ważną część naszej kultury. Dzięki ich twórczości zrozumiemy, że łowiectwo ma także swoją ludyczno-emocjonalną stronę. Warto dać się porwać tej magicznej sferze „Strof myśliwskich” i odkryć piękno łowieckiej poezji.